Glade dager i Guatemala

Daa har ein ny uke flydd forbi for man fekk tid til aa seie blogginnlegg! Dette landet er bare heilt fantastisk og ruver paa ein klar forsteplass paa reisen min.

Etter turen vaar paa ville veier til Chisec la vi ruten vaar mot Semuc Champey. Dette skulle vise seg aa vere ein avstikker fra asfaltveien paa 1 time langt inn i den gautemalske bushen paa intet mindre enn spektakulaere grusveier. Og som om turen inn ikkje skulle vere fin nok endte vi opp i den finaste bungalowen paa stedet, med utsikt over elven som skulle bli velbrukt i lopet av vaar tid der. Grunnen vaar for aa reise inn dit var for aa besoke naaken naturlige basseng i nerheten og slappe av litt. Bassengene var heilt fantastiske og aa slappe av det var vi gode til! Ein dag saa fulgte vi opp 9 timers nattesovn med ein 3 timers lur. Hehe.. Vi blei saapass slove at vi var der i 4 dager. Men for naaken fantastiske 4 dager!:)

Semuc Champey

Etter Semuc kom vi oss avgaarde mot "storbyen" Antigua som forovrig er kjent for sin Paaskefeiring. Dette skal visstnok vere den storste i heile mellomamerika, og det tror eg paa. Vi ankom midt paa dagen paa Palmesondag og blei mott av ein heil skare av folk i lilla kapper. Det viste seg daa at de gaar og berer paa ein stoooor "scene" med ikoner av jesus og jomfru maria paa, alt pent utfort i tre. De dekorerer og gatene med masse gress og pynter med blomster. Ganske villt faktisk. Vanskelig aa forklare det heile, saa her kommer et bilde.

Naa er eg i San Pedro ved Lago de Attitlan og her er eg for ein grunn; Aa laere meg spansk. Det begynner aa bli meir og meir viktig aa kunne Spansk for aa komme seg rundt ettersom eg beveger meg meir og meir inn i ingenengelsktalendeland. Eg hadde min forste time i dag, og eg ser at det ligger masse pugging foran meg. Omtrent som aa begynne aa lese til ein eksamen 1 uke for den er. Men det skal eg faa til. Eg har forovrig kjopt meg ein ukulele, saa det blir nok litt klimpring i hengekoye i tillegg til pugging.

Peace out

Spraakproblemer? -Det gjor bare alt meir interresant!

Folk seier at det er ein stor fordel med aa kunne spansk naar ein skal reise i spansktalende land i mellom og soramerika, men inntill i gaar har det aldri vore naake problem. Det finnes alltid naaken som kan engelsk. Men ikkje i Guatemala...

Dagen i gaar var ein fullpakka dag. Forst var vi paa tidenes beste marked! Siden ingen kan engelsk er det heller ingen som kan plage deg med irriterende tilbud, saa me fekk fleire timer med fredelig shopping paa et fantastisk spennende marked. De hadde alt! Eg endte opp med aa kjope et par sko (endelig), et par flippflopper (mine gamle trauste royk dagen for daa me utforska mayaruinen Tikal), og ein lommelykt. Det var hakket for eg kjopte ein maschete og (25 kr!) men den faar vente litt til.

Maalet for dagen var aa komme oss til Chisec, ca 4 timer unna Flores der vi var. Fram til naa har vi vore vant med store oversiktlige busstasjoner, men her fungerte det som paa et kaotisk marked. Biler kom og gjekk gjekk i ein stor molje, og det aa finne riktig mikrobuss var ikkje lett. Ettersom ingen av oss kunne spansk Blei det bare aa sei navnet og haape paa det beste. Etter mye fekting og gestikulering kom vi endelig paa ein mikrobuss som visstnok skulle til San Antonio Las Cuevas. Denne var gammal og utslitt, setet hadde hull overalt, og ryggstotte fantes ikkje. Etter ein liten stund havna vi paa ein grusvei og kjorte innimellom all slags hus og skur. Veien blei bare meir og meir humpete og smalere og smalere for vi tilslutt naadde et hoydepunkt; ein sti innover jungelen. Dette her gaar aldri tenkte eg, men det var akkurat her bussjaaforen ville sleppe oss av! Paa et skilt sto det Las cuevas som daa tydligvis betyr huler, og det va det de hadde faatt med seg paa markedet. Vi nekta daa selvfolgelig aa gaa av, sa daa blei det til nok ein time paa humpete veier inn igjen til byen.

Her tenkte vi aa sette oss et litt mindre maal og satte destinasjonen til et sted endaa nermere. Det gjekk ganske saa fint, og vi ankom tilslutt tidenes kuleste ferje over ein elv! Det var igrunn bare ein stor flaate med to paahengmotorer, ein for aa kjore kvar vei. Her ankom vi uten aa ane ka aa gjore. Vi havna tilslutt i ein ny mikrobuss, og det viste seg at denne korresponderte med den andre vi tok, saa kanskje dette kollektivsystemet ikkje er saa gale alikavel. Den siste delen av veien fekk vi skyss med ein pickuptruck der vi satt paa lasteplanet. Ein forfriskande avslutning paa dagen som har vore prega av mye bussing.

Naa er vi i Chisec, og her e det heilt konge! Vi er de einaste kvite i byen, og i gaar kveld naar vi ankom gjekk gjetordet fort og gatene var fulle idet vi gjorde oss klare for aa spise middag; Tidenes beste biffsteik med tilbehor for under ein 10'er! Seinere paa kvelden gjekk vi aa lekte med ungene paa ein leke plass. Unger her nede kommer fremdeles med forundrende utrop; GRINGO! Etter det dro vi til ein bar der selvfolgelig alle de lokale vill danse med ein gringo:P

Livet er bra, og i dag dro vi langt uti bushen til naaken huler. Vi tuba (traktorslange paa vannet) gjennom ein, heilt fantastisk! Den andre var bare heilt mindblowing! Sinnsyksyk svaer, og sinnsykt fin! Ein varm anbefaling fra denne turen viss du har sjangs; Chisec, Guatemala; lev som ein konge, bli sett paa som ein alien.

Mexico - Belize - Guatemala

Naa har det vore eit heilt land siden eg har skreve et innlegg! Siden sist har eg vore innom Caye Caulker i Belize. Ein oy uti karibien. Et veldig fint sted, og det morsomme var at med ein gang du kom deg over grensen til Belize snakka alle engelsk og de var afro afrikanere. Ganske stilig. Paa Caye Calker var det skikkelig layd back rasta karibisk stemning, og mottoet var; Caye Caulker - Go Slow. Det var sannt, og du blei stoppa paa gaten om du gjekk for fort. Denne oyen mangla to vesentlig ting daa. Ein stand og bolger. Men eg laerte meg fort livsstilen og kjopte meg ein bok, og fant meg forskjellige lokasjoner paa oyen aa lese. Ganske kjekt, men eg blei ganske solbrendt..:P

Men eg fekk meg litt ut av tempoet og inn i mitt eget. Eg var ein dag paa ein snorkletur, der du snorkla med Stingrays (Naaken som husker Stewe Irwin?). Det var ganske freaky, men etter ein stund blei du vant med de og eg var faktisk borti et par. I tilleg til det snorkla vi ved et utrolig fint korallrev!

Naa har eg hengt meg paa ein gruppe bestaaende av 4 random kanadiere og vi har reist fra belize city til san ignacio der vi han med lokale paa et diskotek. Artig! Derfra reiste vi videre til Flores i Guatemala neste morgen og her er eg naa! Her e det sinnsykt digg!! Med ein gang du kom deg over grensen stoppa asfalten, og du kjorte grusveier. Koselig synes eg! Og folket her e utrolig hyggelige. De smiler og vinker og virker egentlig litt forundra over kordan ein kvit mann kunne ha rota seg bort hit. I dag har vi bada i vatnet sammen med naaken lokale, og eg laerte de sveitsisk bombe, the wet way..:P I maaro skal vi til Tikal, ein av de storre mayaruinene i Mayariket. Denne ligger midt i jungelen og det ligger an til aa bli masse wildlife!:)

Saa untill then, take care! Eg skal proe aa faa inn bilder seinere;)

CHICHÉN ITZA - Ett av verdens 7 underverker

Visstnok. Det va iallefall det eg hörte og som fekk meg til à dra dit. Det viste seg derimot at det finnes ganske mange lister av verdens 7 underverker, og vi fant ut at det sikkert var 57 underverker. Men likevel; à se ett av verdens 57 underverker er fremdeles ikkje sà gale..;)

Det var ganske sà spektakulaert. À se denne Mayaruinen(e) med all sin storhet, arkitekturiske genialitet og alle sine flotte utskjaeringer (og det va mange) var ganske sà spesiellt. Det e jo bare ein av mange sànne mayaruiner, og eg vil nok se fleire, men ikkje alle mayaruiner kan skryte pà seg à ha konsert av storheter som pink floyd og elton john. Vi kom forresten fram til at mayagudene mest sannsynlig kom til à vàkne opp fra dvalen nàr elton john kommer den 3. april, og eg vil helst vere sà langt unna som mulig nàr det skjer...

Mayaene var nàken arkitekturiske genier, og de var og veldig opptatt av symbolikk. Den store pyramiden her har f.eks 365 trappetrinn. Vi fekk ikkje med oss alt, for vi ville ikkje ha den gratise guiden (30 dollar tip), men alikevel var det stort. De dreiv og med et ballspill i det gamle mayariket, ingen veit heilt kordan det blei spilt, men det spekuleres i at i ein epoke màtte det tapende eller vinnende (??) laget bli ofra. De spilte dette spillet i ein stadium, og denne stadiumen hadde ein heil enorm akkustikk! Man kunne snakke mot veggen og den pà den andre siden ville hörre deg. Det var kult. Nà er det snart til Belize. Eg har bare et par erend igjen her i Merida.

Tilfeldigheter - that´s a tripmaker

Folk seier det, og det stemmer. Det er ofte det du ikkje har planlagt som blir kjekt, og eg som ikkje har planlagt nàke serlig i det heile tatt har hatt det veldig kjekt!;) Det er to tilfeldigheter eg gjerne vil trekke frem.

I gàr kveld fant eg ut at eg màtte vaske kler, ettersom det einaste reine va det eg sto og gjekk med. Sà eg fekk med meg min italienske venn, Andrea heitte han forresten, og vi gjekk mot det vi hadde fàtt vite skulle vere vaskeriet. Pà veien tilbake fant vi ein heilt aen del av byen og det va masse folk, et stort market og musikk blei spilt fra liveorkester pà et hustak. Vi gjekk rundt og sàg pà markedet og vi sàg at veldig mange var samla rundt ein plass. Det viste seg dà at det skulle vere tyrefekting der og vi kom akkurat idet de skulle sleppe laus oksen. Artig! Sà vi blei nà stàende og se pà 4 matadorer som prövde à terge oksen pà seg. Nà skal det vere sagt at oksen blei lei og begynte à leite etter gress istede. Sà etter et par tapre forsök màtte bare eigaren plystre han tilbake i buret. Men det var nà kjekt à vere med pà ein meksikansk folkefest.

Og appropo folkefest. I dag ankom eg Merida ut pà ettermiddagen, og dette er ein ganske sà stor by langt inne i yukutanprovinsen av mexico. Eg var sulten nàr eg kom fram, og i min jakt pà mat havna eg midt i ein mexicansk fiesta! Her blei det dansa flamenco og tradisjonell mayadans, og taco blei stekt og servert pà gaten. Sà her kjöpte eg meg taco, den absolutt beste sàlangt forresten, og nytte showet.

Etter fiestaen skynte eg meg tilbake til hostellet for à bli med pà salsakurs. For de som fekk inntrykk av at eg kunne salsa kian eg herved meddele at eg absolutt ikkje kan det! Sà etter ein temmelig dàrlig opptreden i gàr, passa dette fint! Sà nà kan eg det litt bedre, men eg satse pà à fà det skikkelig til i löpet av tiden her;)

Og tilslutt ein gladnyhet; eg har kjôpt meg ein hengeköye! Ein STOOOR hengeköye! plass til minst 3 stk i den og meg pà tvers. Ser fram til à bruke den, og det e akkurat det eg har tenkt til i màro. Kjôre inn hengekôyen pà formiddagen og delta i ein endà större fiesta pà kvelden der eg kan brife med mine nye salsamoves;)

Det ligger litt bilder pà facebook, men det kommer meir her og;)
http://www.facebook.com/album.php?aid=153618&id=500474292&l=4f0b6dff85

Den karibiske kyst

...Er NIIICE!! Eg skal erlig innrómme at eg ikkje forventa den samme typen strand du forestiller deg pá ein karibisk óy, men det va akkurat det eg fekk! For ein fólelse det va á gá av bussen, og foran meg lág det krittkvit sand, masse palmer og tilslutt det bláaste havet eg náken sinne har sett!! Heilt sinnsykt fint, og her skal eg vaere de neste 3 mándene.. WOW. I can live with that;) (Bilder kommer)

Á vere ein backpacker er forresten ikkje sá stress. Du móter masse flotte folk, det á komme seg rundt er ikkje náke problem, det einaste e á mátte pakke sekken heile tio. 45 liter er faktisk ikkje sá mye, sá eg har allerede donert skoene mine til ein storfota Argentiner som forresten blei overbegeistra for det. Det va jo litt kjekt. Men eg har funne ut at eg egentlig trenger sko, sá det stár pá handlelisten. Der stár og hengekóye som eg har blitt avhengig av. Superchill!:)

Sá imáro blir det grottedykking, det kommer til á bli nice, og ellers tar eg dagene litt som det kommer. Har funne ut at det er best, ellers blir eg bare litt overhvelma over tanken pá at eg faktisk skal vere her i 3 mnd.

Ná e livet flott og eg gleder meg til fortsettelsen! Einaste e at eg má laere meg spansk. Uten det sliter du her nede. Heldigvis har eg blitt kjent med ein italiener som e ganske flink, og han stepper inn nár det er behov for det;) Ná er det kveld her, eg har spist taco til middag og ná skal vi ut og danse SALSA! Hehe.. Det blir litt av et syn..:P

MEXICO

Dà va eg endelig komen til Mexico! Turen var lang, Naermere 33 timer pà Reisefot. Men nà har eg komt fram, eg har fàtt meg ein god natts sövn og nàken timer i hengeköyen nà pà morgenkvisten. Eg kan melde om fint vaer, ein mild bris fra havet, masse fuglekvitter og lite snö.. Herifra (Cancun) gàr turen videre til Tulum der planen er à plaske litt i vannet og dykke i nàken grotter. Nà skal eg kjöpe litt solkrem og hive meg pà bussen. Hasta luego!

Gledelig nyhet!

Haha!! Det gikk ikkje gitt..:P Men eg vil dele ein gledelig nyhet til alle mine trofaste lesere. Etter gjentatte forespørsler fra venner som vil kommentere bloggen min uten å ha google konto eller andre kontoer, så har eg gjort litt graving i innstillingene for bloggen min og har nå klart å åpne for kommentering for alle!:D Hipp hurra!! Så nå er det ingen unskyldning for å ikkje kommentere!;) Men nå drar eg altså.. Heilt på alvor :P Hasta lavista BABY!

No vil æ færra te Mexico!

Haha. Nå står eg på gardermoen klokken 4 på natten og skriver blogg.. Det er grisekaldt her, og eg som er både kledd og innstillt for tropiske forhold får ikkje sove. Så eg har vandra rundt inne på flyplassen den siste timen, lekt handikappa (altså kjørt rullestol), flørta med ei kafepike (iallefall sotte og tenkt på å gjøre det), og preika med ein vaskehjelp fra Zanzibar (den e sann!). Nå fant eg då denne datamaskinen og prøver å hale ut tiden med dette fullstendig meiningsløse blogginnlegget. Jaja. Det kunne vel vore verre. Eg love forøvrig at det neste blogginnlegget skal komme fra varmere strøk! Nå gjenstår det bare nåkenogtjue timer før eg er i Mexico. Nei, eg får se om insjekkingen e åpen snart... Farvell Norge! Det har vore ein trivelig vinter, men nå kaller sommeren! :)

Tilstandsrapport før avreise

Då forlate eg Bergen i morgon tidleg, så eg tenkte eg skulle gi ein liten tilstandsrapport før eg forlater heimen.

Sekken: Utrolig nok har eg fått plass til alt i 45 L, men den er faretruande full. Ser ut som nåke må kastas undervegs.

Sekkevekt: 11.4 kg

Meg: Eg er klar, mest gira på Oslo der eg skal på The Oakley Arctic Challenge. Tror det blir tøffere når eg våkne opp på Gardermoen mandags morgen før bossbilen kjører.

Min vekt: Ligger ganske stabilt på rundt 93 kg. Har laga to ekstra hull i beltet i tilfelle..

Farge: Eg er ganske fornøgd men vinterfargen min, men den skal forbedras kraftig!

Ansiktshår: Lite.. Forventer å komme heim med ein busk!

Forventningar: Usikre. Gleder meg eigentlig til å reisa ut på eventyr og ta ting som dei kommer!

Thumbs up!

Dagens treningsøkt

Ja, då va dagens treningsøkt over, og du vil ikkje tro ka det var... Det var å sy!.. Å sy sekken min.

Jah, nå kan du vel lure på både ka som var så slitsomt med det og koffor den måtte sys i utgangspunktet. Og siden du lurer skal du får svaret. Nå i mine forberedelser til min reise har eg plukka opp ett hint som går om og om igjen; reis lett. Så det eg har gjort nå er å finne fram min første tursekk, ein Bergans Telemark 45 L, og fra den skal eg leve de neste 3 måndene. Det som er problemet med denne sekken er at den er ganske sliten og derfor måtte den sys fleire steder. Dette har aldri vore nåke problem tidligere. Eg bare setter meg bak ein symaskin og syr. Nå skal det jo vere sagt at eg stort sett alltid har hatt nåken multikunstnere bak min rygg og forteller meg ka eg skal gjør og hjelper meg. Det hadde eg ikkje nå.. Så det store problemet var å tre maskinen! Ein skulle jo tro det var nåke lunde logisk, og ja til ein viss grad er det det. Men uansett kor fint eg føle eg trer maskinen så vil den ikkje sy skikkelig! Så etter å ha slitt lenge med denne symaskinen til svetten pipla i ansiktet valgte eg å gi den opp og ta fram nål og tråd, sånn som i gamledager.. Men nå visste eg tydligvis ikkje ka eg hadde begitt meg ut på. Å sy med nål og tråd tar TID, og det virker som den andre enden av nålen er like skarp som den spisse. Men etter mye hard jobbing og meir svetting har eg nå sydd sekken slik at eg er nåken lunde fornøgd. Happy me!

Og nå sitter eg her og lurer på om eg skal ta med meg den andre sekken i stedet....